Dragende Constructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een dragende constructie is het deel van een bouwwerk dat belastingen opneemt en overdraagt naar de fundering, waardoor de stabiliteit van het gebouw gewaarborgd wordt.
Omschrijving
De draagconstructie vormt het 'skelet' van een gebouw en bestaat uit dragende elementen zoals muren, vloeren, balken, kolommen en spanten. Deze elementen werken samen om krachten zoals het eigen gewicht van het gebouw, windbelasting en sneeuwbelasting veilig af te voeren naar de fundering. Het bezwijken van een onderdeel van de draagconstructie kan leiden tot het bezwijken van andere delen van de constructie.
Materialen en Toepassingen
Dragende constructies kunnen uit diverse materialen worden opgebouwd, zoals metselwerk, beton (ongewapend, gewapend of voorgespannen), staal en hout. De keuze van het materiaal hangt af van de benodigde sterkte, stijfheid en stabiliteit, de gewenste overspanningen en esthetische overwegingen. Metselwerk wordt vaak gebruikt voor dragende wanden in gebouwen van enkele lagen. Beton is geschikt voor het opnemen van drukkrachten en kan in diverse vormen worden gestort. Staal is sterk en relatief eenvoudig in verschillende vormen te bewerken, zoals door walsen, koud vormen of lassen. Hout wordt toegepast in onder andere houtskeletbouw en voor balklagen en spanten. Een constructeur bepaalt op basis van berekeningen de benodigde afmetingen en de manier waarop de verschillende onderdelen met elkaar verbonden worden om de veiligheid en bruikbaarheid van het bouwwerk te garanderen.
Regelgeving en Ontwerp
De eisen voor dragende constructies zijn vastgelegd in bouwbesluiten en normen. Het ontwerpen van een draagconstructie is een taak voor een constructeur. Deze specialist bepaalt hoe zwaar de onderdelen moeten zijn en hoe ze met elkaar worden verbonden. Voor een succesvol bouwproject is een solide en veilige constructie essentieel, wat ook bijdraagt aan de waardevastheid van vastgoed.
Vergelijkbare termen
Dragende elementen
Gebruikte bronnen: